18-02 WANAKA - de aangeprezen 'hike' van Tessa: ROY's PEAK

18 februari 2018

Gisterenavond met Tessa en haar fanclub haar Challenge-succes gevierd in een heerlijk restaurant. Wat we in Nederland zelden doen wordt hier bon-ton. Apart is hier wel dat iedereen zelf zijn bestelde eten/drinken afrekent. Echt een land voor ons, we zijn tenslotte zuinig. Om ongeveer 22.00 uur zijn we afgetaaid, want wij moeten dan nog een kleine 20 minuten lopen naar onze 'holiday-camp'.

En idd Tante Antje en Tante Nel: Tessa is best stoer en we zijn erg trots op haar. Leuk dat de Brinkies en Dekkers zo actief via de apps hebben meegejuicht. Doet Tessa heel erg goed. En wat een leuke foto he: zij met de vlag over de finish.

Joop: fantastisch dat je mama voorleest van onze reiservaringen, want bellen is lastig (en ook onbetaalbaar). Denk maar eens aan welke satellieten we allemaal moeten inschakelen als we de lijn NZ -ASD gaan bezetten voor een phonecall. Misschien vindt Trump het wel niet goed? Volgende week voegt Tessa zich bij ons en die is zeer vaardig met internet e.d. en dan weet zij een manier om toch te bellen. Komt goed.

Vanmorgen zijn Tessa en Jimmy voordat ze terug zouden rijden naar ChC nog even voor Maria een petje komen bezorgen die ze erg lekker (of comfortabel) vindt zitten. Ze (Tessa) heeft ons een mooi wandeling aangeraden. Hier noemen ze dat een hike. 5 km van onze camping begint een prachtig pad tegen een berghelling: 5-6 uur en 16.5 km lang. Dus voor ons een peulenschilletje :-) (dacht Kees). Gestart met de wandeling naar het startpunt (dus 5 km) en toen de berg op: circa 1600 meter hoogteverschil!!  Maria als een gems naar boven, maar Kees meer als een oude os, die naar de slacht gaat. Schitterende uitzichten over de streek met als bepalende, het meer. Na ruim 3,5 uur lopen en 5 kg pp lichter kwamen we aan op de top van Roy. En idd het was de moeite waard, realiseerde ik mij (K) na een kwartier te zijn bijgekomen uit een narcose van de bovenmenselijke tocht. Tessa heeft deze tocht een jaar geleden gedaan vanaf 03.30 uur want ze wilde de zonsopgang zien.Even genoten van het uitzicht en de afgang opgegaan. In 1.5 uur naar beneden (ook nog inspannend. 1 kg?). En nu weer 5 km lopen, met als ultieme wens: WATER!!!! WE zullen vanavond wel vroeg in slaap vallen.

Morgen (19-02) gaan we naar de westkust naar de glacier Frans-Joseph. Zou die hier ook zijn geweest? Imperialisme van de bovenste plank. Tot morgen. 

En ..... leuk als je een reactie geeft, zoals velen reeds gedaan hebben. Anders wordt het zo monodialogisch en inspiratie van de lezer is noodzakelijk.

4 Reacties

  1. Tante Antje:
    18 februari 2018
    Hier een bericht van je moeder. (Lijkt wel een smartlap) Geweldig allemaal! Het zal wel een zware tocht zijn geweest. Maar heel goed voor je lijf. Eens per week lijkt mij genoeg. Ik ben blij dat jullie zo genieten. Hoe is de camper?
    Dikke kus l
  2. Kees en Maria Dekker Brinkhuis:
    19 februari 2018
    Fijn om te horen van je moeder, want het blijft toch je moeder. Dit als variant op 'het is toch je kind'. De camper bevalt prima, maar bovenop slapen was me toch iets te benauwd. Tot hoor en veel liefs van ons vanuit NZ.
  3. Tess:
    19 februari 2018
    Leuke verhalen pap & mam! Ook al ben ik er meestal bij / hoor ik de verhalen via de telefoon, ik lees dit met een luide lach (waardoor ik dit verhaal dus moet vertalen naar het Engels). Tot zondag! Xo la prinsessa
  4. Daphne:
    19 februari 2018
    Leuk om te lezen!! Heerlijk hoor die wandelingen!!!